Konwencja o obszarach wodno-błotnych mających międzynarodowe znaczenie, zwłaszcza jako środowisko życiowe ptactwa wodnego, to najstarsza światowa konwencja poświęcona ochronie środowiska przyrodniczego. Jej celem jest ochrona i zrównoważone użytkowanie mokradeł.

Według konwencji ramsarskiej, mokradło jest obszarem leżącym na pograniczu środowiska wodnego i lądowego. Obejmuje zarówno obszary podmokłe, wszelkie wody śródlądowe, a także najpłytsze przybrzeżne wody morskie.

Narastający kryzys wodny, spowodowany działalnością człowieka i zmianami klimatu, zagraża ludziom i przyrodzie. Osuszając mokradła, niszczymy nieodwracalnie zasoby wody, bogaty świat roślin i zwierząt oraz usługi ekosystemowe, które świadczą ekosystemy podmokłe. Mokradła magazynują i oczyszczają wodę, są podstawą globalnej gospodarki, zapewniają nam bezpieczeństwo i dają wyżywienie, a roślinom i zwierzętom oferują miejsce do życia.

Wzrost liczby ludności, urbanizacja i określone wzorce konsumpcji odcisnęły nieodwracalnie piętno na terenach podmokłych. W związku z zanikaniem i zanieczyszczaniem mokradeł zaostrzył się kryzys wodny, który zagraża życiu na Ziemi.

Możemy mieć wystarczająco dużo wody dla przyrody i dla nas, jeśli:

• przestaniemy niszczyć, a zaczniemy odtwarzać tereny podmokłe,
• nie będziemy przegradzać rzek tamami, ani przekraczać wydobycia z warstw wodonośnych,
• zajmiemy się zanieczyszczeniami, przede wszystkim oczyścimy źródła wody pitnej,
• zwiększymy efektywność wykorzystania wody, będziemy mądrze użytkować tereny podmokłe,
• uznamy temat wody i terenów podmokłych za istotny w planach rozwoju i zarządzania zasobami.

Więcej informacji na temat konwencji ramsarskiej:
https://www.ramsar.org
http://ochronaprzyrody.gdos.gov.pl/ochrona-mokradel